بررسی رفتار خوردگی پوشش نانو ساختار خود ترمیم کننده اکسید تیتانیوم اعمال شده به وسیله فرایند سل - ژل

چکیده: مطالعات زیادی روی تاثیر پدیده خود ترمیم شوندگی بر رفتار خوردگی پوشش انجام شده است. پوشش خود ترمیم کننده جز پوشش های هوشمند بوده که در عین نوپا بودن به علت پتانسیل های کاری بالا در صدر توجه قرار دارند و تحقیقات گسترده ای برای بهبود و توسعه آن ها درحال انجام است و اساس کارشان بر میکروکپسوله کردن استوار است. پوشش های سرامیکی همانند اکسید تیتانیوم، اکسید آلومینیوم و اکسید زیرکونیم به دلیل دارا بودن خواص سایشی و خورگی مناسب دارای کاربرد قابل توجهی در صنایع هستند و همچنین روش های اعمال مختلفی همانند cvd، سل-ژل، pvd و... وجود دارد. که در این میان بهترین روش استفاده از فرآیند سل- ژل می باشد. در این پژوهش، پوشش های خود ترمیم شونده پایه تیتانیا حاوی درصدهای مختلف ممانعت کننده بنزوتریازول 4/1، 8/2 و 2/4 میلی لیتر با استفاده از فرایند سل- ژل بر روی سطح آلومینیوم 7075 اعمال شده و سپس رفتار فازی و مورفولوژی به ترتیب با استفاده از روش تفرق اشعه ایکس (gi-xrd) ، طیف سنجی مادون قرمز (ft-ir)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (fe-sem)، میکروسکوپ نیروی اتمی (afm) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین ضخامت پوشش ها بوسیله روش الیپسومتری و رفتار خوردگی آن بوسیله روش های پلاریزاسیون تافلی و امپدانس الکتروشیمیایی (eis) در محلول 5/3 درصد نمک طعام ارزیابی شده است. نتایج بیانگر ایجاد پوشش کاملا همگن، یکنواخت و عاری از ترک است، همچنین با افزایش میزان بازدارنده مقاومت به خوردگی افزایش می یابد.